Senior-Plus 75+ Toernooi
Vrijdag 29 september was het dan weer zover: het jaarlijks tennistoernooi voor de super-senioren.
Opa Henk sliep de slaap der gerusten, zijn tanden op het nachtkastje grijnzend uit het glas.
Kleinzoon Japie vroeg hem al: “Opa, als ik ook vijfenzeventig ben, mag ik dan met jou meedoen?” Opa had met een geruststellende blik geknikt. “Ja Japie, maar eerst moet je je bord leegeten want anders wordt het niks.” Japie at zijn mond vol.
Opa werd al vroeg wakker. Dit was de dag waarop hij in volle glorie de tennisarena zou betreden. Zijn wapenuitrusting lag al op de stoel: korte broek, schone sokken, gympies en een tennisracket. Gebit in de mond, bordje havermout gegeten en daar ging opa op zijn e-bike- want opa gaat met de tijd mee- richting tennisbaan.
De wedstrijdleiding had zorgvuldig uitgezocht dat hij in partijen zou spelen van gelijke sterkte, met telkens wisselende partners. Ook hierin gaat opa met de tijd mee, al is hij al zestig jaar gelukkig met Sara. De mist waarde over het land, maar de tegenstander was toch nog duidelijk zichtbaar en zo konden de partijen goed worden gespeeld.
Na drie rondes zat het erop en de punten werden geteld. Opa werd niet de winnaar, maar wel Marijke Knol, met op de tweede plaats Anton Pietersen en als derde Koos de Gier, allen tachtig jaar.
Mogen we dan de conclusie trekken “hoe ouder hoe beter?” Wie zal het zeggen?
Opa viel net buiten de prijzen, maar ging opgetogen naar huis. Wat hebben we weer een fantastisch toernooi gehad.
Weet je wat, als Japie uit school komt ga ik nog even met Japie trainen. En zo geschiede het.